زمانی که سبک های نقاشی را از جنبه های تکنیکی بررسی می‌کنیم، بیشتر به نوع ابزار نقاشان اشاره داریم اما هنگامی که آن‌ها را از نگاه فکری بررسی کردیم، به جنبش‌های هنری و سبک‌های حاصل از آن اشاره داریم. در این مطلب، ابتدا سبک های نقاشی را بر اساس ابزارهای مختلف نقاشان (تکینک‌های نقاشی) و سپس بر طبق جنبه‌های فکری مورد بررسی قرار می‌دهیم.
«انواع ابزار های نقاشی»
اگر به تازگی به نقاشی علاقه‌مند شده‌اید ممکن است در ابتدای کار با چالش تکنیک نقاشی روبرو باشید به همین دلیل بهتر است در ابتدا بر اساس نوع ابزار در دسترس، تکنیک نقاشی خود را انتخاب کنید و سپس به جنبش‌های هنری توجه کنید. از این‌رو، در ادامه متن برخی از مهم‌ترین سبک های نقاشی را بر اساس ابزار ارائه می‌کنیم.
رنگ روغن
برای قرن‌ها، نقاشان از رنگ روغن برای خلق شاهکارهای خود بهره برده‌اند. این مدیوم نقاشی سرعت پایینی دارد و شامل رنگ‌هایی است که به صورت سوسپانسیون در روغن وجود دارند. به دلیل زمان زیادی که صرف این نوع نقاشی می‌شود، هنرمندان به میزان کافی فرصت دارند تا آثار خود را پرداخت کنند. به دلیل ضخامت این رنگ روی بوم، از رنگ روغن به طور معمول برای خلق آثاری با بافت ویژه استفاده می‌شود. با این وجود، نقاشی رنگ روغن و استفاده از مدیوم‌ها و حلال‌های آن شامل کار با مواد سمی با بویی خاص و تمیز نگه‌داشتن محیط کار نیز قدری مشکل است. به دلیل نوع رنگ‌های حاصل، این سبک از نقاشی همچنان طرفداران بسیاری دارد.
اکرلیک
«رنگ‌های اکرلیک» (Acrylic Paint) تنوع بسیاری در در نوع بافت و زمان خشک شدن دارند. این رنگ‌های پایه آبی (محلول در آب)، به سرعت خشک می‌شوند و سمی نیستند. همچنین، قیمت مناسبی نیز دارند و به همین جهت، انتخاب مناسبی برای نقاشان در هر سطحی به شمار می‌‌آیند. به علاوه، این نوع رنگ در طول زمان دچار شکستگی (ترک) و زردشدگی نخواهد شد. رنگ اکرلیک را با مدیوم‌های مختلف می‌توان ترکیب کرد و به همین جهت، خروجی کار در این سبک از نقاشی بسیار متنوع است.
آبرنگ
آبرنگ به طور معمول بر روی مقوای آبرنگ یا کاغذ نقاشی می‌شود و این نوع رنگ به صورت سوسپانسیون در محلول‌های آبی وجود دارد. حتی بعد از خشک شدن، رنگ‌های آبرنگ در آب انحلال‌پذیر هستند و این امر بدان معنی است که نقاشان حتی بعد از اتمام کار خود می‌توانند آن‌را اصلاح کنند. همچنین، بعد از اتمام کار باید به شکل مناسبی از این نوع نقاشی نگهداری شود. آبرنگ را علاوه بر مقوای آبرنگ می‌توان بر در سطوح دیگری مانند پارچه، چوب و چرم نیز مورد استفاده قرار داد.
گواش
با وجود این‌که گواش، همانند آبرنگ قابلیت اصلاح دارد اما این نوع رنگ بعد از خشک شدن به رنگی مات تبدیل می‌شود و به دلیل وجود گچ بکار رفته در آن، وزن سنگین‌تری دارد. گواش نیز مشخصه‌هایی همانند رنگ اکرلیک دارند چراکه این رنگ نیز رنگی مات بدست می‌دهد. از این‌رو به هنگام اتمام کار معمولا از اسپری‌های وارنیش بهره می‌گیرند تا به خوبی از اثر حفاظت شود.
پاستل
از جمله سبک های نقاشی و تکنیک‌های مربوط به آن باید به نقاشی با پاستل اشاره کرد که از قرن شانزدهم رواج داشته و شکل مدادی (گچ‌مانند) و عدم نیاز به خشک شدن، این ابزار را به راه‌حلی مناسب برای نقاشان به هنگام جابجایی و حمل و نقل بدل کرده است. به طور کلی دو نوع پاستل وجود دارد که در زیر آورده شده است:
پاستل گچی
پاستل روغنی
لازم به ذکر است که این نوع نقاشی بافتی شکننده دارد چراکه رنگ به راحتی از روی بوم جدا می‌شود.
مداد رنگی
نقاشی با مداد رنگی را تقریبا همگی به هنگام کودکی با آن آشنا می‌شویم. با وجود این‌که نقاشی با مداد رنگی بسیار معمول است اما در میان نقاشان از احترام خاصی برخوردار است. نقاشان حرفه‌ای به طور معمول برای نقاشی از مدادهای رنگی پلی‌کروم استفاده می‌کنند که به راحتی بر روی کاغد و بوم با یکدیگر ترکیب می‌شوند و کیفیت بالایی را بدست می‌دهند.
سیاه قلم و نقاشی با زغال
نقاشی با زغال، جلوه‌ای طبیعی از هنر را بر روی بوم نشان می‌دهد. این هنر به دلیل تطبیق‌پذیری بالا می‌تواند به شکل‌های مختلفی مورد استفاده قرار بگیرد. از زغال بر روی بسیاری از سطوح می‌توان استفاده کرد اما برای جلوگیری از پاک شدن آثار از فیکساتیو استفاده می‌کنند.
